1-مقدمه

زمانیکه ایمنی و بهداشت حرفه ای در قرن نوزدهم برای سلامت کارگران بخش صنعت که در معرض حوادث و بیماریهای شغلی قرار داشتند توسعه می یافت ،کشاورزی حرفه ای ساده و ایمن تصور می شد که نیازی به مراقبت های بهداشتی خاص نداشت.اما امروزه با رشد مکانیزاسیون و استفاده از ادوات و تجهیزات کشاورزی ، استفاده از مواد شیمیایی و کودها از اوایل قرن بیستم زمینه ساز بروز حوادث و بیماریهای شغلی در این بخش بوده است. در سال 1962 در کمیته مشترکILO و WHO، بهداشت حرفه ای در کشاورزی به عنوان یک زمینه کاری جدید مطرح شد.ایمنی و بهداشت کشاورزی به سرعت در کشورهای صنعتی گسترش یافت و برنامه های خاصی برای مراقبت های بهداشتی در این بخش تدوین شد. اما علی رغم اهمیت زیاد کشاورزی در چرخه اقتصادی کشورهای در حال توسعه ، مشکلات اقتصادی این کشورها اثرات سوئی بر پیش بینی و تامین خدمات رفاهی و اجتماعی به ویژه مراقبت های بهداشت حرفه ای و آموزش در این بخش داشته است.

کشاورزی از دیدگاه کمیته مشترک ILO/WHO :

بهداشت کشاورزی به کلیه فعالیتهای مرتبط با کاشت ، داشت و برداشت ، دامپروری ،پرورش گل و گیاه و نگهداری باغات کشاورزی اطلاق می شود.

- کاهش بار بيماريهاي شغلي ناشي از حرفه کشاورزي

اهم فعالیت های بهسازی محیط روستا

- شناسايي و تشکيل پرونده بهداشتي جهت کليه کارگاههاي کشاورزي استان با اولويت دامداريهاي صنعتي و نيمه صنعتي ،مرغداريها ،پرورش کرم ابريشم ،آبزي پروريها وشيلات ،کشت وصنعت وگلخانه ها ،باغات ومزارع محصور شده وداراي ديوار واتاق

- انجام معاينات سلامت شغلي جهت شاغلين بخش کشاورزي استان براساس ماده 92 قانون کار و برنامه پزشک خانواده

- ارتقا ء آگاهي شاغلين بخش کشاورزي استان در خصوص عوامل زيان آور شغلي تاثير گذار بر سلامت شاغلين اين حرف

شاخصهای عمده برنامه :

- درصد کارگاههاي کشاورزي شناسايي شده

- درصد کارگاههاي کشاورزي تحت پوشش

- درصد شاغلين بخش کشاورزي معاينه شده