رئیس گروه کاهش خطر بلایا و حوادث معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه از آبان ماه سال 1401 طرح ضربتی کاهش تلفات حوادث ترافیکی در مراکز خدمات جامع سلامت با اولویت در مراکز شبانه روزی در سه فاز قبل، حین و بعد از حادثه اجرایی شده است، گفت: دوره های آموزشی تخصصی" تربیت مربی مدیریت مصدومان ترومایی" به صورت Training Of Trainer ( TOT) جهت 60 نفر از پزشکان و پرستاران شاغل در مراکز خدمات جامع سلامت با اولویت مراکز شبانه روزی در مرکز مهارتهای بالینی دانشگاه به مدت دو روز از تاریخ دوم الی سوم خرداد ماه برگزار گردید.
به گزارش روابط عمومی معاونت بهداشت دانشگاه، دکتر محمدرضا جویا افزود: از آنجایی که ارزیابی سریع مصدوم ترومایی با رعایت زمان طلایی و انجام اقدامات موثر علی الخصوص در مصدوم بحرانی از نکات حائز اهمیت مواجه می باشد، در این کارگاه مطابق با آموزشها و استانداردهای روز دنیا و از طریق ایفای نقش توسط بیمارنما و برگزاری کارگاههای مهارتی (امداد، احیاء، بانداژ، آتل بندی و جلوگیری از خونریزی و ..) آموزشهای لازم به همکاران ارائه گردید.
وی گفت: با توجه به اینکه تروما چهارمین علت مرگ و میر در کشور بوده و به ویژه در حوادث ترافیکی گروههای نوجوان و جوان درگیر این مسئله هستند، برگزاری این دوره تربیت مربی نقش بسزایی در پیشگیری و کاهش تلفات در حوادث احتمالی در آینده خواهد داشت. دکتر جویا با بیان اینکه درحوزه معاونت بهداشت دانشگاه، 19 مرکز خدمات جامع سلامت شبانه روزی بعنوان اولین محل مراجعه مصدومین تا رسیدن آمبولانس در تثبیت بیمار مصدوم تلاش می نمایند، ابراز امیدواری کرد کارگاه آموزشی جامع با طرح درس این دوره تخصصی در آینده نزدیک توسط این مربیان آموزش دیده در شهرستانهای تابعه دانشگاه به صورت آبشاری به پرسنل مراکز خدمات جامع سلامت ارائه گردد.
شایان ذکر است این دوره آموزشی توسط کارشناسان و اساتید مرکز فوریتهای پزشکی اورژانس دانشگاه و مرکز بهداشت استان برای افراد منتخب (پزشک و پرستار) از شهرستانهای تابعه دانشگاه برگزار و در پایان دوره فراگیران بصورت عملی و تئوری مورد ارزیابی قرار گرفته و ایستگاههای مدیریت راه هوایی، احیاء قلبی –ریوی و دیگر آمونهای مهارتی را با موفقیت پشت سر گذاشتند.
مباحث آموزشی این دوره شامل ارزیابی صحنه (ایمنی و امنیت صحنه – اطلاعات پیش از ورود به محل – مکانیسم آسیب- تعداد بیماران – تریاژ – حریم بیمار) ارزیابی اولیه مصدوم (راه هوایی، تنفسی، گردش خون، معلولیت و ناتوانی، بررسی تمام نقاط بدنی) ، تصمیم گیری درمورد وضعیت بیمار و نتایج ارزیابی اولیه ، انتقال مصدوم ( اقدامات اولیه تثبیت بیمار و اصلاح علائم حیاتی) بود.