رئیس گروه بیماری‌های واگیر معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: در سال ۱۴۰۳، میزان ابتلا به بیماری سالک در حوزه تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد معادل ۱۵.۱ در هر ۱۰۰هزار نفر گزارش شده است که در مقایسه با آمار سال ۱۴۰۲ کاهش حدود ۳۰ درصد را نشان می دهد.
به گزارش روابط عمومی معاونت بهداشت دانشگاه، دکتر زهرا نهبندانی افزود: بیماری سالک یا لیشمانیوز توسط نیش پشه خاکی به انسان و سایر پستانداران منتقل می‌شود و دو نوع جلدی و احشایی دارد که نوع جلدی آن شایع‌ترین نوع بیماری است و با ایجاد زخم‌های پوستی در محل گزش پشه تظاهر می یابد. این زخم ها در ابتدا کوچک و بدون درد هستند، اما به تدریج بزرگ‌تر شده و ممکن است به عفونت منجر شوند.
وی اظهار داشت: سالک احشایی شکل شدیدتر و خطرناک‌تری از بیماری است که به آن کالاآزار نیز اطلاق می‌شود. در این حالت، انگل‌ها به اندام‌های داخلی مانند طحال، کبد و مغز استخوان حمله می‌کنند. علائم آن شامل تب، کاهش وزن، بزرگ شدن طحال و کبد، کم‌خونی و ضعف شدید سیستم ایمنی می‌باشد. چنانچه سالک احشایی به‌موقع درمان نشود، می‌تواند کشنده باشد.
دکتر نهبندانی تصریح کرد: درمان بیماری سالک به نوع آن پوستی یا احشایی و شدت بیماری بستگی دارد و باید حتماً تحت نظر پزشک انجام شود. هیچ درمان خانگی یا خودسرانه‌ای برای سالک توصیه نمی‌شود.
رئیس گروه بیماری‌های واگیر معاونت بهداشت دانشگاه گفت: درمان دارویی سالک شامل روش‌های تزریقی، خوراکی و موضعی است که از داروهای تزریقی معمولاً در موارد شدیدتر سالک پوستی یا سالک احشایی، استفاده می‌شود. این داروها باید توسط پزشک با دوز و دوره درمانی مشخص تجویز و تزریق شوند؛ تزریق این داروها ممکن است عوارض جانبی داشته باشد که پزشک مسئولیت مدیریت آن‌ها را بر عهده خواهد داشت.
دکتر نهبندانی ادامه داد: در برخی موارد سالک پوستی و با توجه به نوع انگل عامل بیماری، ممکن است پزشک داروهای خوراکی را تجویز کند، همچنین برای زخم‌های سطحی و در مراحل اولیه سالک پوستی، ممکن است پزشک پمادها یا محلول‌های درمانی موضعی را تجویز کند.
